Wniosek o włączenie do stanu duchownego

1. Imię i nazwisko: Aurelio Castiglioni
2. Uzasadnienie: Pragnę służyć Kościołowi, wykorzystując swe dotychczasowe kapłańskie doświadczenie.
3. Postulowana diecezja posługi/kraj działania, jeżeli nie ma w nim diecezji Kościoła Ekumenicznego:Bialenia, Brodria
4. Podpis: /-/ Aurelio Castiglioni

Dekret Patriarchy Kościoła Ekumenicznego

z 23 marca 2018 r.

o uznaniu przejścia księdza Aureliusza Castiglioniego z Kościoła Rotryjskiego do Kościoła Ekumenicznego

Artykuł 1
Uznaję przejście księdza Aurelia Castiglioniego z Kościoła Rotryjskiego do Kościoła Ekumenicznego.

Artykuł 2
Zezwalam księdzu Aureliowi korzystać ze wszystkich przywilejów prezbitera Kościoła Ekumenicznego.

Artykuł 3
Zobowiązuję księdza Aurelia do prezentacji należnego herbu.

Artykuł 4
Dekret wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.

Jego Świątobliwość
Patriarcha Kościoła Ekumenicznego

Oświadczenie o przysposobieniu

Ja, Severino Castiglioni, niniejszym wszem i wobec oświadczam, że przyjmuję do swojego rodu Castiglionich mojego syna Aureliusza, który nie zostawił swojego ojca, a poszedł za nim. Wyzbył się wszelkich godności w zdradzieckim rodzie Medyceuszy Zepów i wybrał pomoc w budowie nowej rodziny. Od dziś ten wspaniały człowiek niech będzie znany jako Aurelio Castiglioni.

Akt Węgielny Kościoła Ekumenicznego

z 23 marca Roku Pańskiego 2018

Na większą chwałę Pana Boga, w celu propagowania religii chrześcijańskiej w mikroświecie oraz zrzeszania wszystkich - niezależnie od wyznawanego nurtu chrześcijaństwa - chcących głosić lub słuchać Słowa Bożego, ustanawia się Kościół Ekumeniczny.

Księga I - Nauka Kościoła Ekumenicznego

Kanon I
Kościół Ekumeniczny, zwany dalej Kościołem, jest wirtualnym kościołem powszechnym działającym w polskim mikroświecie, głoszącym naukę i wartości religii chrześcijańskiej.

Kanon II
Kościół jest wspólnotą tworzoną przez wiernych świeckich i duchownych, gdyż wszyscy są posłani do głoszenia Dobrej Nowiny.

Kanon III
Członkiem Kościoła może zostać każdy mikronauta, który wyznaje religię opartą na nauczaniu Jezusa Chrystusa i pragnie propagować jej przesłanie w mikroświecie.

Kanon IV
Kościół jest otwarty na odzwierciedlanie wszystkich nurtów chrześcijaństwa, które powstały w ciągu dziejów.

Kanon V
Kościół nie posiada ponadto własnej, z góry narzuconej doktryny ani rytu celebracji, za wyjątkiem ceremonii nominacji prezbiterskiej lub biskupiej. Każda wspólnota lokalna Kościoła może kształtować je indywidualnie, byleby mieściły się w zakresie szeroko rozumianej teologii i liturgii chrześcijańskiej.

Kanon VI
Duchowni mogą publikować już rozpowszechnioną naukę albo samemu głosić rozważania - wówczas jednak powinni wyraźnie zaznaczyć, że dokonują własnej interpretacji prawd wiary.

Księga II - Duchowni Kościoła Ekumenicznego

Kanon VII
Wyróżnia się dwa stopnie nominacji w hierarchii duchowieństwa: prezbiterat i episkopat.

Kanon VIII
Prezbiterem może zostać każdy mikronauta, który zgłosi taką chęć biskupowi diecezji, a ten po rozmowie z nim uzna go za godnego pełnienia tej funkcji i odbędzie uroczystą ceremonię nominacji prezbiterskiej według przepisanych norm.

Kanon IX
Prezbiter głosi naukę Chrystusa, sprawuje uroczystości, opiekuje się powierzonymi mu wiernymi oraz może stać na czele parafii jako proboszcz. Nie jest zobowiązany do zachowywania celibatu.

Kanon X
Biskupem zostaje prezbiter z woli Synodu Powszechnego lub Patriarchy Kościoła po odbyciu uroczystej ceremonii nominacji biskupiej według przepisanych norm.

Kanon XI
Biskup głosi naukę Chrystusa, opiekuje się powierzonymi mu wiernymi, sprawuje uroczystości w tym wyłącznie udziela nominacji prezbiterskich i biskupich oraz koronuje władców. Ponadto może stać na czele diecezji jako biskup diecezjalny oraz kierować parafią jako proboszcz. Nie jest zobowiązany do zachowywania celibatu.

Kanon XII
Duchowni Kościoła mogą pełnić funkcje publiczne i polityczne w krajach, w których pełnią swoją posługę, byleby czynili to z duchem nauki Chrystusa.

Kanon XIII
Synod Powszechny może odebrać nominację prezbiterską lub biskupią w przypadku, gdy duchowny żyje w sprzeczności z nauką Chrystusa. Jest on również uprawniony do orzeczenia kary łagodniejszej.

Kanon XIV
Biskup może nadać prezbiterowi w zamian za zasługi tytuł honorowy prałata.

Kanon XV
Patriarcha Kościoła może nadać szczególnie zasłużonemu dla Kościoła prezbiterowi tytuł honorowy infułata.

Kanon XVI
Synod Powszechny może nadać szczególnie zasłużonemu dla Kościoła biskupowi tytuł honorowy arcybiskupa.

Księga III - Struktura Kościoła Ekumenicznego

Kanon XVII
Honorowym zwierzchnikiem Kościoła jest Patriarcha. Przysługuje mu tytuł Jego Świątobliwości.

Kanon XVIII
Patriarcha Kościoła posiada symboliczne pierwszeństwo wśród biskupów oraz przewodniczy Synodowi Powszechnemu.

Kanon XIX
Patriarchę Kościoła wskazuje spośród biskupów na trzymiesięczną kadencję jego poprzednik, nie później niż dwa tygodnie przed ustąpieniem. Patriarcha - elekt może wybrać nowe imię na okres swojej kadencji.

Kanon XX
Jeżeli Patriarcha Kościoła nie skorzysta z przywileju wyznaczenia następcy, obowiązek ten spoczywa na Synodzie Powszechnym.

Kanon XXI
Siedzibę Patriarchy Kościoła stanowi każdorazowo stolica diecezji, której jest biskupem. W przypadku, gdy wybrany biskup nie stoi na czele diecezji, jego siedzibę wyznacza Synod Powszechny.

Kanon XXII
Władzę w Kościele sprawuje Synod Powszechny, czyli zgromadzenie wszystkich duchownych i świeckich.

Kanon XXIII
Synod Powszechny obraduje sesyjnie i podejmuje decyzje większością głosów. Sesje zwyczajne zwołuje Patriarcha Kościoła raz w miesiącu. W każdym momencie może też zwołać sesję nadzwyczajną.

Kanon XXIV
Sesja nadzwyczajna Synodu Powszechnego może zostać zwołana na wniosek co najmniej trzech członków Kościoła. W przypadku nieaktywności Patriarchy Kościoła przewodniczy jej wówczas wskazany przez obradujących duchowny albo świecki.

Kanon XXV
Synod Powszechny obraduje w diecezji, która stanowi siedzibę aktualnego Patriarchy Kościoła.

Kanon XXVI
Synod Powszechny podejmuje uchwały w kwestiach określonych niniejszym aktem, ma także prawo wydawać uchwały dotyczące pozostałych spraw Kościoła. Uchwały publikowane są w dzienniku urzędowym każdej diecezji.

Kanon XXVII
W okresie międzysesyjnym decyzje w sprawach określonych w powyższym Kanonie, podejmować może w formie dekretów Patriarcha Kościoła. Dekrety publikowane są w dzienniku urzędowym każdej diecezji.

Kanon XXVIII
Jednostkami administracyjnymi Kościoła są diecezje i parafie.

Kanon XXIX
Parafia jest podstawową jednostką administracyjną, wchodzącą w skład diecezji. Na jej czele stoi proboszcz. Proboszcz ma prawo wydawać decyzje w sprawach dotyczących swojej parafii.

Kanon XXX
Diecezja jest jednostką administracyjną liczącą co najmniej jedną parafię. Na jej czele stoi biskup diecezjalny albo prezbiter jako administrator apostolski. Biskup oraz administrator apostolski mają prawo wydawać dekrety w sprawach dotyczących swojej diecezji.

Kanon XXXI
Diecezje wraz z wyznaczeniem albo odwołaniem biskupów eryguje bądź znosi Synod Powszechny w drodze uchwały lub Patriarcha Kościoła w drodze dekretu według norm przepisanych.

Kanon XXXII
Parafie wraz z wyznaczeniem albo odwołaniem proboszczów eryguje biskup diecezjalny.

Księga IV - Przepisy końcowe

Kanon XXXIII
Symbolem Kościoła jest niebieski krzyż z żółtym płomieniem po lewej stronie.

Kanon XXXIV
Każdy duchowny może używać swojego herbu według norm przepisanych.

Kanon XXXV
Eryguje się diecezję Meriba ze stolicą w mieście Meriba w Nowym Wienisławowie.

Kanon XXXVI
Nominuje się Severina biskupa Castiglioniego biskupem Meriba.

Kanon XXXVII
Wyznacza się Severina biskupa Castiglioniego pierwszym Patriarchą Kościoła.

Kanon XXXVIII
Zmian w niniejszym akcie może dokonać Synod Powszechny większością 2/3 głosów albo Patriarcha Kościoła w okresie międzysesyjnym.

Kanon XXXIX
Synod Powszechny oraz Patriarcha Kościoła mają prawo dokonywać wiążących interpretacji niniejszego aktu.

Kanon XL
Akt Węgielny wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.